Kategoria: Proza

Książka, która idzie w parze z recenzowaną wcześniej pozycją To, co musimy utracić – gdyż też mówi o stratach, a właściwie o pozbywaniu się własnych złudzeń co do tego, czym jest nasze życie, na co mamy wpływ, co jest ważne itd. Kłamstwa, którymi żyjemy autorstwa Jona Fredericksona, terapeuty z ponad 25-letnim doświadczeniem, to książka, która pozwoli każdemu zauważyć, że nasze własne cierpienie tworzymy sobie sami, nie chcąc zmierzyć się z prawdą. A to zawsze prawda pozwala na uzyskanie prawdziwej wolności. Autor analizuje, jak psychoterapia wpływa na zmiany w życiu – jak dzięki niej można ruszyć z miejsca. To zatem pozycja dla osób, które zastanawiają się nad tym, czy w ich przypadku jest ona konieczna i na czym taka relacja z terapeutą tak naprawdę polega.

Kolejna książka z polecenia, jednak tym razem – naprawdę było warto. Judith Viorst pozycję To, co musimy utracić opatrzyła długim podtytułem: czyli miłość, złudzenia, zależności, niemożliwe do spełnienia oczekiwania, których każdy z nas musi się wyrzec, aby móc wzrastać. Niektórych ten podtytuł może już przerazić i to nie tylko ze względu na swoją długość. Słowo „miłość” zaraz obok „złudzeń” i „zależności” oraz „spełniania oczekiwań” na pewno zwraca uwagę. I fakt, że rozwój, wzrastanie, nie jest możliwe bez doświadczenia straty. I o tym właśnie jest ta książka. O stratach, które nas zmieniają, które pozwalają nam dorosnąć. I które prowadzą nas i tak zawsze w to samo miejsce – do ostateczności…

Kolejna książka z serii tych, które niektórzy uważają za magiczne, a inni za największe bzdety. Prawda jak zwykle leży pośrodku. Pomimo pewnej nieracjonalnej otoczki książka zawiera szereg metod duchowego rozwoju pochodzących m.in. z buddyzmu zen. Ale też metody uspokajania siebie i swoich myśli znane z niejednej książki psychologicznej. Pierre Franckh to mówca motywacyjny pochodzący z aktorskiej rodziny, którego „życiowe” poradniki stały się bestsellerami w wielu krajach. Jednym z tych poradników jest Prawo rezonansu wydane w Niemczech w 2008 roku, nowe wydanie zaś pojawiło się w Polsce za sprawą Studia Astropsychologii w 2022 roku (wznowienie z 2010).

Mimo że mieszkam w mieście – ptaki są dla mnie typową częścią jego krajobrazu. Zwracam na nie uwagę wszędzie. Uwielbiam sikorki modraszki i bogatki, które zimą dokarmiam, cieszę się, gdy zobaczę niewidziany nigdy wcześniej gatunek – jak na przykład kowalika, który po drzewie chodzi głową w dół;-). Uwielbiam kawki, które mają naprawdę mądre spojrzenie i nie boją się już człowieka. Jedynie do gołębi mam stosunek mieszany w kierunku negatywnego i mówię o nich „śmierdziele”;-). Gdy na Legimi wyświetliła mi się pozycja Wszystkie okna dla oknówek, to bez wahania pobrałam ją na mój czytnik.