Jednym dane jest dożyć raptem 50 lat, inni zaś mogą cieszyć się życiem jeszcze drugie tyle. Za długowieczny naród uznawani są Japończycy – co oni zatem takiego robią, że zasłużyli sobie na to miano? Czy to odżywianie ma wpływ na to, że u nich standardem jest sto lat? Czy coś innego? Ten temat postanowili zgłębić Héctor García i Francesc Miralles. Książka IKIGAI. Japoński sekret długiego i szczęśliwego życia zawiera wszystko, czego się dowiedzieli.
Logoterapia i terapia Mority
Na samym początku autorzy odwołują się do Victora Frankla oraz jego logoterapii, co bliższe jest Europejczykom niż japońska kultura. Według tego psychiatry bowiem to posiadanie sensu życia sprawia, że można żyć dłużej i w sposób bardziej satysfakcjonujący. Ale o jego poglądach można przeczytać w książce Człowiek w poszukiwaniu sensu, o której pisałam t u t a j, dlatego nie będziemy rozwijać tego tematu, choć Héctor García i Francesc Miralles poświęcili mu sporo miejsca. Wstęp o logoterapii miał być bowiem wprowadzeniem do opisu terapii Japończyka – psychiatry i buddysty zen Shomy Mority. Wskazywał on, że za pomocą odpowiednich działań (zgodnych z życiowym celem) można tworzyć nowe, te dobre, emocje. Ponadto ‘dobre działania’ powodują stan flow – przepływu, dzięki któremu odczuwamy satysfakcję. Dodatkowo autorzy wskazują, że duchowy niepokój można ukoić także poprzez cieszenie się codziennymi obowiązkami. Trzeba polubić rutynę, pokochać nudę. Czy tak właśnie robią Japończycy, dzięki czemu żyją dłużej?
Sekret długowieczności
Héctor García i Francesc Miralles przyjrzeli się Japończykom, aby poznać ich sekrety długowieczności. Rozmawiali z wieloma i obserwowali ich życie. Wnioski, do jakich doszli, są proste – więc każdy z nas może zacząć praktykować pewne codzienne zwyczaje… Dlaczego więc zapominamy o nich w naszej codzienności? O tym, aby nie zamartwiać się i nie przejmować się nadmiernie problemami? Aby pielęgnować dobre nawyki, nie spieszyć się nigdzie, tylko celebrować chwile, dbać o pryzjaźnie? Brzmi to wszystko banalnie, więc? Tak właśnie żyjesz?
Autorzy wskazują także, że nigdy nie jest za późno – by zacząć coś robić. Młodszy nie będziesz, a nic nie stoi na przeszkodzie, żeby na przykład jak Carmen Herrera zacząć malować obrazy w wieku 89 lat (możesz zobaczyć je na stronie Musem of Modern Art… no, sztuka współczesna to sztuka współczesna, na co drążyć temat:D).
Japoński styl życia
Héctor García i Francesc Miralles wskazują cechy wspólne, jakie mają wszyscy Japończycy, z którymi przeprowadzili wywiady. Pokazują, co ich łączy, jeśli chodzi o codzienne zachowanie. Wyłania się z tego obraz pogodnego Japończyka, pogodzonego z życiem, który potrafi cieszyć się zwyczajną codziennością, pielęgnować znajomości, przyjaźnie i więzi z bliskimi, jak i poświęcać się swojemu hobby. Proste, prawda? Wydawać mogłoby się więc, że w książce nie ma żadnego „sekretnego sekretu” długiego życia… Możemy więc brać przykład z Japończyków;-) bo ich styl życia jest w naszym zasięgu…
Na zakończenie warto dodać, że książka IKIGAI…, choć napisana przystępnie, pozwala też nieco bliżej poznać Japonię… Dowiedzieć się możemy bowiem, co to jest Yuimaaru, jak działa zasada Hara hachi bu, na czym polega radio taiso, a na czym dźniana joga, bhaktijoga, mantra joga oraz radźa joga i hatha-joga. Autorzy wspominają też o Taijiquan, Qigong oraz Siatsu i o wielu, wielu innych rzeczach… Dlatego – czy warto przeczytać tę książkę? Z pewnością tak, żeby choć na chwilę przenieść się do tej spokojnej Japonii…